واکنش عملکرد، اجزای عملکرد و برخی صفات مورفوفیزیولوژیک ارقام گندم به نحوه مصرف کود زیستی فولزایم

این تحقیق به منظور بررسی روش­ های کاربرد کود زیستی فولزایم (حاوی باکتری Bacillus subtilis) بر خصوصیات مورفولوژیک، فیزیولوژیک، عملکرد و اجزای عملکرد چهار رقم گندم در مزرعه نمونه آستان قدس رضوی در سال زراعی 90-1389 اجرا شد. آزمایش به صورت کرت­ های خرد شده در قالب طرح بلوک ­های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. ارقام مختلف گندم به عنوان عامل اصلی شامل انواع فلات، پیشتاز، بهار و توس و روش ­های استفاده از کود زیستی فولزایم به عنوان عامل فرعی در چهار سطح کاربرد به صورت بذرمال، استفاده همراه با آبیاری، بذرمال و آبیاری به صورت توام و عدم استفاده یا شاهد در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که رقم فلات با ارتفاع ساقه 61.5 سانتی ­متر نسبت به سـایر ارقـام از ارتفـاع کمتری برخوردار بود. به­ طوری­ که رقم ­های توس و پیشتاز نسبت به رقم فلات حدود 14.5% ارتفاع بیشتری داشتند. کاربرد کود زیستی فولزایم باعث افزایش محتوای کلروفیل شد و بیشترین مقدار آن در روش­ های کاربرد بذرمالی و ترکیب بذرمالی و آبیاری به ­دست آمد. در انتهای فصل رشد، محتوای کلروفیل برگ پرچم نشان داد ارقام گندم فلات و توس نسبت به دو رقم پیشتاز و بهار دارای محتوای کلروفیل بالاتری بودند. در بین ارقام مورد مطالعه رقم گندم بهار به لحاظ عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه واکنش بهتری نسبت به سایر ارقام نشان دادند به­ طوری­ که بیشترین عملکرد دانه از این رقم در تیمارهای کاربرد کود زیستی فولزایم به روش آبیاری و ترکیب بذرمالی و آبیاری به میزان 8609 و 9063 کیلوگرم در هکتار و کمترین آن در تیمار شاهد با رقم فلات به میزان 5858 کیلوگرم در هکتار مشاهده شد.